Στο «πόδι» το Λονδίνο για το «τριχωτό σαλιγκάρι» - Εθελοντές χτενίζουν την πόλη για το σπάνιο είδος
Το γερμανικό τριχωτό σαλιγκάρι που έχει το μέγεθος ενός νυχιού, βρίσκεται σε αποσπασματικά τμήματα του οικοτόπου του, κυρίως κατά μήκος του ποταμού Τάμεση.
Στο «πόδι» έχει σηκωθεί το Λονδίνο, όχι για κάποια διάσημη διαδήλωση ή μεγάλο γεγονός, αλλά για… ένα μικροσκοπικό τριχωτό σαλιγκάρι!
Μια ασυνήθιστη αλλά κρίσιμη περιβαλλοντική έρευνα έχει ξεκινήσει στην καρδιά της πόλης, με επιστήμονες, εξειδικευμένους κογχολόγους και εθελοντές–πολίτες να πραγματοποιούν συντονισμένη επιχείρηση κατά μήκος του ποταμού Τάμεση και των παραποτάμων του για να εντοπίσουν το Γερμανικό τριχωτό σαλιγκάρι (Pseudotrichia rubiginosa) – ένα από τα πιο απειλούμενα είδη στη Βρετανία.
Δεν είχε καταγραφεί στη Βρετανία μέχρι το 1982, αλλά απολιθωμένα υπολείμματα επιβεβαίωναν την ύπαρξη του τουλάχιστον από τη Νεολιθική εποχή και πιθανώς από την τελευταία εποχή των παγετώνων, όταν ο Τάμεσης ήταν ακόμα συνδεδεμένος με τον Ρήνο.
Η ομάδα της έρευνας εντόπισε το σαλιγκάρι κοντά στο Kew, στο Richmond upon Thames, στο Isleworth Ait και ανατολικά στο Cody Dock στο Lower Lee.
Δείτε την ανάρτηση:
Τι γνωρίζουμε για το σπάνιο σαλιγκάρι
Όπως αναφέρει ο Guardian το σαλιγκάρι συνήθως βρίσκεται προσκολλημένο σε συντρίμμια κατά μήκος της γραμμής της παλίρροιας του Τάμεση, των νησιών του και των παραποτάμων του, συμπεριλαμβανομένου του Λι. Οι λεπτές τρίχες που καλύπτουν το λεπτό, στρογγυλό κέλυφος του θεωρείται ότι επιτρέπουν στο μαλάκιο να αποβάλλει την υγρασία, εξασφαλίζοντας ότι η βλέννα του είναι αρκετά κολλώδης ώστε να προσκολλάται στα φυτά από τα οποία τρέφεται και στα ολισθηρά αντικείμενα της όχθης του ποταμού.
«Ήμουν πανευτυχής όταν βρήκα το πρώτο μου σαλιγκάρι, δεν περίμενα ποτέ ότι θα ενθουσιαζόμουν τόσο», είπε ο Elliot Newton, διευθυντής του προγράμματος επαναφοράς της άγριας φύσης στο Citizen Zoo που ηγείται των ερευνών. «Είναι όμορφα πλάσματα αν τα παρατηρήσεις προσεκτικά και έχουν πολύ περίεργη εμφάνιση, καλυμμένα με αυτές τις μικρές ίσες τρίχες».
Ο Joe Pecorelli, διευθυντής του προγράμματος διατήρησης γλυκού νερού στο ZSL, είπε: «Αυτό το γοητευτικό μικρό σαλιγκάρι έχει κάνει τις όχθες των ποταμών και τις υγροβιότοπους μας σπίτι του για χιλιάδες χρόνια – όμως, δυστυχώς, είναι πλέον πολύ σπάνιο στο Ηνωμένο Βασίλειο, πιθανώς περιορισμένο σε λίγες μόνο περιοχές κατά μήκος του Τάμεση.
«Αυτές οι έρευνες θα μας βοηθήσουν να κατανοήσουμε πώς τα πάει το σαλιγκάρι και πώς μπορούμε να το προστατεύσουμε – όχι μόνο εξασφαλίζοντας το μέλλον του για τα επόμενα χρόνια, αλλά και βοηθώντας στην προστασία των πράσινων χώρων σε όλο το Λονδίνο για τους ανθρώπους και την άγρια φύση για τις μελλοντικές γενιές».
